Drieluik achterin Kerkzaal

In het linker deel wordt de relatie met boven uitgebeeld, de Bron van levend water die ons in beweging zet, ons kracht geeft.

In het middendeel gaat het om de relatie met elkaar.
Het kruis staat centraal met daarnaast onze volgeschreven witte zakdoeken waarin ieder zijn of haar verhaal, moeite, verdriet,hoop of verootmoediging in kwijt kon.
Die (met blauwe pen volgeschreven of getekende )zakdoeken zijn later in stroken geknipt, want nu gaat het niet meer in de eerste plaats om wat er staat, maar dat het samen gebracht is, het straalt een zekere rust uit,alles wat we kwijt wilden is bij het kruis gebracht en mede door het kleur gebruik en het lijnenspel straalt het warmte uit en onder het kruis kun je zien dat er weer beweging ontstaat.

In het derde deel zien we een deuropening, samengesteld uit allemaal verschillende blauwe lapjes(die staan voor alle verschillende gemeenteleden)
door die open deur gaat de stroom ook naar buiten waar we geleidt door het Licht, zelf ook licht mogen brengen.
We zien dat er flink wat in beweging is, zowel naar buiten als naar binnen.
We gaan er op uit en we komen ons hier opladen, putten uit “DE BRON” en elkaar ontmoeten.

Rondom het geheel, dus rondom de 3 kleden, is een rand met witte driehoekjes gezet. ook weer het wit van de zakdoeken.
die rand staat symbool voor de zorg en het omzien naar elkaar. in de quiltwereld is dit een veelgebruikt patroon en heet “Ganzevlucht”
Ganzen vliegen in formatie en de voorste wordt gedurende de vlucht aangemoedigd en afgelost en wanneer er een gans af moet haken vanwege ouderdom of ziekte gaan er altijd 2 ganzen mee die net zolang blijven tot de betreffende gans weer beter is of sterft, later haken zij weer aan bij een volgende vlucht

Als laatste een blauwe rand waarin de ranken met druiven zichtbaar zijn.