Veertigdagentijd voor Pasen
Op 1 maart 2017 start de veertigdagentijd voor Pasen. Het is een tijd van bezinning, in aanloop naar het feest van de Opstanding van Jezus. In deze periode is er in de kerken extra aandacht voor wie Jezus is, de reden waarom Hij zich vrijwillig aanbood om in onze plaats de straf voor zonden te dragen. Dat leidde voor Hem tot de dood – de dood die Hèm niet kon vasthouden, want Jezus is opgestaan. Dat vieren we met Pasen.
Waarom was dit nou allemaal nodig? Wat betekent het voor mij? Is het eigenlijk wel geloofwaardig? En als je gelooft: hoort dit ‘nieuws’ dan inmiddels tot het vaste repertoire? Vanuit welke hoek je het ook bekijkt: het is de moeite waard om mee te doen met de grote groep mensen die de veertigdagentijd gebruikt om na te denken over deze vragen.
Want de claim is té groot om zomaar naast je neer te leggen. En de uitkomst té goed om niet te willen aannemen.
Je kan je in de veertigdagentijd op verschillende manieren laten helpen in je overwegingen. Misschien is wel de meest aansprekende het bijbelleesrooster van het NBG, met een plan voor zowel volwassenen als kinderen. Je kan (ook on-line) het leesrooster volgen, maar je ook inschrijven om daarvan herinneringen te ontvangen.
De EO heeft een geloven-pagina gewijd aan de veertigdagentijd. Hierop staan verwijzingen naar sites van onder andere TEAR, Kerk in Actie en een project in Groningen. Voor tieners en mensen die wat meer achtergrondinformatie willen hebben, zijn hier ook hele leuke artikelen te vinden.
Het leesrooster van het NBG heet “40 dagen Marcus, het geheim dat de wereld moet weten”. Van 1 maart tot Pasen volgen we de geschiedenis van Jezus zoals Marcus die heeft opgeschreven, kort na de opstanding van Jezus.
